متاسفانه این روزها همچنان شاهد تصادفات وحشتناک خودروهای سوختبر و سوختن و کشته شدن افراد بیگناه و شهروندان عادی در سطح جادههای استان هرمزگان هستیم.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آداک؛ اینکه تا به امروز اعضای خانواده ما در آتش تصادفات جادهای خودروهای سوخت بر در هرمزگان قربانی نشدند، دلیل بر اینکه قربانیان این حوادث از سیاره دیگر آمدهاند نیست و هیچ تضمینی هم وجود ندارد که ما و اعضای خانوده مان تا ریشهکن نشدن این معضل مصون بمانیم.
متاسفانه این روزها همچنان شاهد تصادفات وحشتناک خودروهای سوختبر و سوختن و کشته شدن افراد بیگناه و شهروندان عادی در سطح جادههای استان هرمزگان هستیم.
قصه پر غصهای که علیرغم برخورد قاطع مرزبانان و نیروهای انتظامی و دستگاه قضایی با پدیده قاچاق سوخت و توقیف هزاران دستگاه خودرو و صدها فروند شناور قاچاقچیان، اما همچنان چرخ سوخت بران می چرخد و آتش طمع آن خود و مردم بی گناه استان را در جادهها می سوزاند و میبلعد!
متاسفانه بطور متوسط سالانه حدود یکصد نفر بعلت تصادفاتی که خودروهای سوخت بر در جادههای استان به بار میآورند کشته و بیش از صدها نفر هم مجروح و نقص عضو میشوند و فریادهای اینجانب در سالهای اخیر مبنی بر نابودی تمامی زیرساختهای استان و حتی جان انسانهای بیگناه همچنان مورد بی توجهی است و باید اینگونه بسرایم که: «گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله ماست/ آنچه البته به جایی نرسد فریاد است!».
در این بین آنچه که قابل تأمل میباشد این است که برخی از افراد و ساکنین مناطق تا حوادث جادهای سوختبران رخ میدهد و افرادی از بستگان یا اهالی روستای آنان که بیگناه در خودروهای عبوری جان خود را از دست میدهند، بلافاصله با فریاد و انتقادهای فراوان و انتشار مطالب تند و تحریکآمیز در فضای مجازی، پلیس و مرزبانی را مقصر حوادث میدانند که چرا با این خودروهای سوخت بر برخورد نکردند که تعدادی از اعضای خانواده یا بستگان آنان فوت کردند؟
جالب اینجاست وقتی در برخی از این حوادث بررسی می کنیم، این افراد معترض گاها کسانی بوده اند که وقتی نیروهای انتظامی برای مبارزه با قاچاقچیان یا توقیف خودروهای شوتی در همان محل سکونت آنان حاضر می شدند به مخالفت با پلیس پرداخته و در برابر حمله و سنگ پرانی و خسارت به خودرو و تجهیزات و تعدی به ماموران سکوت تامل برانگیزی داشته و یا بعضاً حمایت میکردند!
متاسفانه عدم همکاری برخی از ساکنین روستاهای آلوده به قاچاق و مقاومت و درگیری آنان با عوامل انتظامی و دریابانی عمل کننده در امر مبارزه با قاچاق سوخت همیشه مورد انتقاد فرماندهان و کارکنان خدوم انتظامی میباشد.
برخلاف این ادعا، اما آمارها به خوبی نشان از برخورد قاطع پلیس با خودروهای شوتی را نشان میدهد و توقیف بیش از ۶ هزار و یکصد دستگاه خودروی شوتی از سال گذشته تاکنون سند این مدعا است.
با این وجود تعدی قاچاقچیان و برخی از افراد و ساکنین روستاهای مرزی به ماموران و خسارت به دهها دستگاه خودرو و شناور سازمانی و بیش از ۵۰ میلیارد ریال خسارت مادی، شهادت ۶ شهید همرزممان و مجروحیت دهها تن از کارکنان در یکسال گذشته نشان از مظلومیت پلیس و مرزبانی استان هرمزگان میباشد.
متاسفانه نیروهای انتظامی و مرزبانی استان که باید تمام توان و تلاش خود را برای پاسداری و حراست از مرزها و امنیت شهروندان صرف کنند، بخش اعظمی از ماموریتهای خود را درگیر معضل قاچاق و علی الخصوص قاچاق سوخت کرده اند و وقت و هزینه زیادی از مجموعه پلیس و مرزبانی صرف این موضوع شده و با توجه به گستاخی بسیاری از این افراد و عدم توجه به ایست ماموران و حرکت با پلاکهای مخدوش و یا فاقد پلاک و سرعتهای سرسام آور، اما میزان بالای کشفیات، حکایت از جدیت و موفقیت عملکرد پلیس و مرزبانی در برابر قاچاقچیان دارد.
امیدواریم این حوادث تلخ و ناگوار تلنگری برای همه ما باشد که همیشه مرگ برای همسایه نیست و باور داشته باشیم وقتی در یک فضای اجتماعی کنار هم زندگی میکنیم اگر از کنار برخی ناهنجاریها و پدیدههای شومی چون قاچاق سوخت بی تفاوت عبور نمائیم، باید منتظر این باشیم که روزی زبانه این آتش، دامن ما را هم فرا بگیرد!!
گزارش از: سید مرتضی اولادعلی، معاون فرهنگی اجتماعی مرزبانی استان هرمزگان